Nikske doen

Ariana kijkt even naar Atreyu, en dan naar de bemanning. "Dit is de eerste keer dat ik een
piraat zie eigenlijk." Zei Ariana dan met een glimlach tegen hem, en ze zwiepte even kort
met haar staart. Dan merkte ze plots dat er iemand zei dat ze weer aan het werk moesten
gaan, en ze straalde even van opluchting uit. Dan kijkt ze naar Atreyu, en ze ging naast hem
staan. "Weetje vele mensen beschouwen mij als een duivel omwille van mijn oren en staart,
maar ze weten niet dat ze me ermee kwetsen." Zei ze dan zachtjes tegen hem, en ze merkte
plots dat er een windvlaag was waardoor haar rokje omhoog vloog. Natuurlijk had ze het
eerst even niet door, en ze keek gewoon wat naar de zee. Totdat ze het wat koud had aan
haar kont, en ze doet dan vluchtig haar rokje naar omlaag.

Atreyu luisterde naar wat Ariana vertelde en keek haar kort aan. ''mensen weten vaak niet dat ze andere kwetsen'' zei hij kort. Hij had zijn armen nog steeds over elkaar heen geslagen en hij keek naar de zee voor zich dat aan de andere kant van de boot lag. Hij voelde een windvlaag in zijn rug blazen. Zijn donkere haar golfde lichtjes mee maar hij had het niet koud ofzo. Hij merkte ook niet dat het rokje van Ariana omhoog ging want hij staarde nog steeds naar de zee voor hen.

Ze schud dan ook heel even haar hoofd, en ze zorgde ervoor dat haar rokje naar beneden
bleef. Ze was al blij dat hij niks had gezien, maar als ze dan even rondkijkt zag ze boven
een man staan kijken. Ze schrok van die man, en ze wist even niet wat doen. Deze had haar
rokje blijkbaar naar omhoog zien gaan, en ze werd er een beetje rood van. Toch kijkt ze vlug
wat rond, en ze merkt dan het roer van het schip op. Fascinerend door het roer liep ze er
nieuwsgierig naartoe, en ze bestudeerd dat dan ook heel even. Dan kijkt ze ook nog naar
andere dingen van op het schip, en ze zwiepte wat met haar staart.

Atreyu keek naar Ariana en zag dat ze naar boven keek. Atreyu volgde haar blik en zag Ryu boven in de mast staan. Dat was zijn plekje en was daar dus ook het meest. Ryu keek snel weg toen Atreyu zijn kant op keek. Atreyu schudde grinnikend zijn hoofd en keek weer naar Ariana. Hij zag dat ze naar het roer was toegelopen en zag hoe ze alles bekeek. ''vindt je het mooi?'' vroeg hij met een rustig glimlach op zijn gezicht.

Ariana schud dan ook weer heel even haar hoofd, en ze keek weer even naar de man die
daarboven zat. Toch bleef ze gewoon weg alles onderzoeken, en ze sprong dan op de rand
van het schip. Zo liep ze behendig op de rand, en ze hoorde de woorden van Atreyu dan ook
even. "Ja het is hier echt heel erg mooi." Zei Ariana vriendelijk tegen hem, en ze keek weer
even naar de man daarboven. Ze schaamde zich een beetje aangezien hij haar string had
gezien, maar dan schud ze even haar hoofd weer.

Atreyu volgde haar bewegingen en zag haar af en toe naar Ryu kijken. ''niet op Ryu letten, hij moet er gewoon weer aan wennen dat er een meisje op het schip is'' zei Atreyu droogjes en rolde met zijn ogen waarna hij even grinnikte. ''leuk dat je het hier mooi vindt, er zijn niet veel mensen die dat zeggen van een schip en al helemaal niet van een pirates schip'' zei hij en keek rustig naar haar.

Ariana merkte dat hij gezien had dat ze naar boven altijd keek, en ze schud dan ook heel
even haar hoofd. "Nee maar hij heeft wel iets gezien wat ik liever niet gewilt had." Zei ze
dan tegen hem, en ze ging gewoon weer over de rand heen. Ze was gelukkig heel erg
behendig, want anders lag ze nu in het water of op het dek van het schip. Ze grinnikte
heel even bij die gedachte, en ze ging dan naast Atreyu zitten. "Agh vele mensen vrezen
wel voor iets, en hebben piraten dat ook niet dat ze ergens bang voor hebben?" Vroeg ze
dan nieuwsgierig aan hem, en ze zwiepte wat met haar staart.

Atreyu keek haar rustig aan en luisterde naar wat ze zei. ''aha okej..'' zei hij en grinnikte. Hij hoorde wat ze daarna zei en zag dat ze naast hem kwam zitten. ''hmm niet dat ik weet, ik ben teminste nog nooit ergens bang voor geweest'' zei hij rustig en ging even recht staan waarna hij zich omdraaide en naar de zee keek en af en toe vanuit zijn ooghoeken naar Ariana keek.

Ariana kijkt even om haar heen, en ze luisterde dan naar zijn woorden op haar vraag. Even
dacht ze wat na, en ze glimlacht dan heel even. Ze doet haar rokje wat beter, en ze merkt
dat hij af en toe naar haar keek. Even wist ze niet wat zeggen, maar dan richt ze gewoon
haar aandacht op het dek van het schip. Niet veel later keek ze even naar het land, en ze
dacht dat ze in de verte wat mensen zag afkomen naar hier. "Wie zijn dat daar?" Vroeg ze
dan wat nieuwsgierig aan hem, en ze wees er ook naar.

Atreyu keek op toen ze ergens naar wees. Hij volgde haar hand en blik en zag de groep mensen verderop. ''dat zal m'n vader zijn'' zei hij toen hij ze met kisten naar het bootje zag lopen. ''naja ik verwacht niet dat hij het zo heel erg vindt dat jij hier bent, zo is mijn vader niet en vooral niet tegen vrouwen'' zei en zuchtte even. Hij moest kort aan zijn moeder denken. Zijn vader was er zo kapot van dat het bijna leek dat hij geen enkele vrouw meer op het schip wou hebben.

Ariana luisterde rustig naar hem, en ze bleef even naar de groep mensen kijken. Toch richt
ze kort daarna haar aandacht weer op Atreyu, en ze hield haar hoofd even scheef. Toch blijft
ze gewoon zitten op de rand van het schip, en haar staart ging dan ook weer even in een
korte beweging. "Is je vader een vriendelijk iemand?" Vroeg Ariana dan nieuwsgierig, en ze
wist eigenlijk niet hoe ouders kunnen zijn. Nouja ze heeft haar familie eigenlijk nog nooit
gezien, en ze kent hen dan ook niet eens. Als baby was ze in het bos achtergelaten, en daar
hadden de wilde katten haar opgevoed.

Atreyu keek weer naar Ariana. ''ja hij is wel aardig, ik weet alleen niet of hij het zo leuk vindt dat jij hier bent, een vrouw dus. Niets persoonlijks hoor. Maar het licht gewoon gevoelig bij hem vanwege mijn moeder..'' zei hij met een zucht. Hij pakte de ketting om zijn hals even vast en keek er naar. Hij klapte het open en een licht muziekje was te horen en in de ketting zat een foto van een vrouw. Ze had lang bruin haar en had een hoofddoekje op.

Ariana kijkt hem even aan, en ze glimlacht zachtjes. "Ow ok dan." Zei Ariana dan terwijl ze
nog even naar het groepje kijkt, en daarna terug naar hem. "Wel ik heb geen enkele familie,
maar het ligt nogal ingewikkeld bij mij." Zei ze dan tegen hem, waarna ze even haar ogen op
het water had gericht. Ze kon niet veel zeggen daarover, want ze herinnert niets van hen.
Niet dat ze dood waren ofzo, maar dan schud ze heel even het hoofd. In het bos werd ze
tenminste geaccepteerd, en dat was het enige wat voor haar nu telde.

Atreyu klapte het weer dicht en liet het rustig om zijn hals hangen. Hij luisterde naar Ariana en keek haar aan. ''das eigenlijk nog erger..'' zei hij en glimlachtte flauwtjes naar haar. Hij keek op toen hij ineens een stem achter zich hoorde. ''wel wel zoon een gast mee gebracht?'' zei de stem van zijn vader. Atreyu draaide zich langzaam om en glimlachtte vaagjes naar zijn vader. ''eh pap dit is Ariana, Ariana mijn vader Captain Falas'' stelde hij hun voor. Je zag eerst wat twijfel in de ogen van de man maar hij glimlachtte daarna rustig. ''Aangenaam Ariana en welkom op The Erusen, blijf zo lang als je leuk lijkt'' zei hij met een glimlach en lachtte even. Atreyu zuchtte opgelucht en keek weer even naar Ariana en daarna weer naar zijn vader. ''we blijven hier nog even, waarschijnlijk blijven we hier een nacht slapen. Ze hebben hier namelijk een erg gezellig cafe in de stad'' zei zijn vader die weer even lachtte. ''oke'' zei Atreyu en glimlachtte lichtjes. Daarna liep zijn vader naar binnen en de bemanning die mee was geweest brachten kisten met spullen naar beneden in het schip. Atreyu draaide zich weer om en keek naar Ariana. ''dat was dus mijn vader'' zei hij met een flauwe glimlach.

Ariana kijkt hem rustig aan als hij dat zei, en ze glimlacht heel even kort. "Ik ken ze gewoon
niet, want voor zover ik weet leefde ik in het bos bij wilde katten." Zei Ariana dan tot ze plots
een stem achter haar hoorde, en ze schrok er wel heel even van. Dan kijkt ze om naar de
persoon die blijkbaar zijn vader moet zijn, en ze kijkt heel even naar Atreyu. "Aangenaam
meneer, en uhm dankje." Zei Ariana dan vriendelijk tegen hem, en ze wist even niet wat ze
nog kon zeggen. Ariana volgde het gesprek even, en ze kijkt dan wat naar het water. De
draak in haar was erg rustig, en dat vond ze wel heel erg fijn. Met haar blik volgde ze zijn
vader die wegging met de bemanning, en ze hoorde dan Atreyu wat zeggen. "Hij is wel
gastvrij, wat ik eigenlijk niet verwacht had." Zei ze dan zachtjes tegen hem, en ze keek weer
even naar boven naar de persoon genaamd Ryu. Ze vroeg zich af wat hij eigenlijk allemaal
moest doen, en toch richt ze haar aandacht gewoon weer op Atreyu. Zoals gewoonlijk gingen
haar staart en oortjes weer in beweging, maar dan hield ze deze gewoon stil. Om eerlijk te
zijn was ze wel blij om eens op het schip van piraten te komen, en ze zal dan ook deze
herinneringen goed in haar hart bewaren. Alleen hoopte ze niet dat de bemanning, en zijn
vader haar polsen had gezien. Maar dat zal wel niet zo zijn zeker, stel dat men vragen zou
gaan stellen. Dat was dan weer iets waar ze het dan liever niet over zou willen hebben, en
vooral niet als ze zou moeten zeggen wat er in haar leeft. Dan schud ze haar hoofd
gewoon even, en ze glimlacht wat naar Atreyu. Ze moest toegeven hij zag er wel
erg goed uit, en ze grinnikte dan ook heel even.

''nou als ik er nu niet was en je was het schip opgeweest dan had je waarschijnlijk een probleem gehad. Pirates moeten vreemde niet zomaar als ze hun schip opkomen en al helemaal niet als de vreemde geen pirate is'' zei Atreyu rustig. Hij legde zijn armen op de rand en staarde naar de zee. ''maar zo lang ik er ben doen ze je niets, en nu vooral niet omdat ze weten dat ik nogal goed ben met een zwaard en ik de zoon van de captain ben dus als iemand aan mijn vrienden komt dan gooi ik ze met alle plezier over boort'' zei hij en grinnikte even met een flauwe glimlach. Zijn donkere haar dat onder het doekje uit kwam wapperde rustig mee met de wind.

Ariana kijkt hem rustig aan, langs één kant had hij wel gelijk. Voor hetzelfde geld kon ze een
indringer zijn, maar toch was ze heel blij hier te mogen komen. "Dus jullie vertrekken morgen
weer?" Vroeg ze dan even nieuwsgierig, en ze kijkt dan wat om haar heen. Natuurlijk had ze
de heletijd naar hem geluisterd, en ze kon het weer even niet laten om hem te bekijken. In
de verte zag ze een enge man staan, en deze zocht blijkbaar iets. Dan schud ze haar hoofd
heel even, en ze gaat neerzitten op het dek.

''ik heb geen idee, licht eraan of mijn vader hier nog wil blijven of niet. Waarschijnlijk zullen we morgen hier ook nog wel zijn'' zei Atreyu. Hij merkte de man verderop ook op maar zag er niets engs in. Hij keek weer naar Ariana en glimlachtte rustig naar haar.

Ariana bleef gewoon zitten, want ze wist dat er overal gevaar op de loer was. "Ok dan." Zei
ze dan vriendelijk tegen hem, en ze kijkt hem ook aan. Toch bleef ze lekker laag zitten, maar
dan wel met haar benen toe. Ze had geen zin om weer bekeken te worden, net als toen bij
die windvlaag. De draak in haar werd weer eens actief, en ze zucht dan ook onhoorbaar. Dan
staat ze gewoon weer op, en ze gaat weer wat dichter bij hem staan. Niet omdat ze koud had
ofzo, maargoed ze wist zelf eigenlijk ook niet waarom.

Atreyu keek naar haar en glimlachtte lichtjes. Hij draaide zich weer even om en keek naar de zee. Het was al jaren zijn thuis geweest, de zee, het schip en de bemanning. Later zou hij het schip over nemen. Atreyu keek even naar boven naar Ryu. Ryu keek naar Ariana met een van zijn wantrouwende scherpe blikken. Iets leek niet helemaal in orde te zijn want Ryu keek niet vaak zo. Atreyu keek even naar Ariana en daarna maar weer naar de zee.

Ariana legt plots haar hand op zijn wang, en ze zorgde ervoor dat hij naar haar keek. Vluchtig
gaf ze hem een kus op de mond, en ze kijkt dan even naar die man in de verte. Even schud
ze haar hoofd, en ze kijkt wat naar de hemel. Natuurlijk merkte ze dat die man daarboven
naar haar keek, en ze trok er zich niet echt iets van aan. Alleen hoopte ze niet dat die in haar
opeens zou toeslaan om eruit te komen.

Atreyu keek rustig naar de zee in gedachten over Ryu die wel erg wantrouwend leek en de vage man die hij had gezien. Ineens voelde hij een hand op zijn wang en schrok hij op uit zijn gedachten. Zijn gezicht werdt in de richting van Ariana gedraait en ineens voelde hij haar lippen op de zijne. Hij keek verbaasd op. En ineens hoorde hij iets achter zich. Ryu was naar beneden gesprongen en stak zijn zwaard naar Ariana uit. ''Ryu wat doe je?'' vroeg Atreyu verbaasd. ''ze is niet te vertrouwen, ik heb een vaag voor gevoel en dat gebeurd alleen als er iets staat te gebeuren'' zei Ryu met een strakke blik op Ariana gericht. Atreyu was nog even verbaasd van de kus maar schudde zijn hoofd toen en ging voor Ariana staan. Hij haalde zijn zwaard tevoorschijn en richtte die op Ryu. ''doe niet zo gek, ze heeft dan oren en een staart maar ze is alsnog net zoals wij hoor.'' zei Atreyu. '''wij zijn pirates, zij een of ander halfdier hoe weet je dat ze te vertouwen is?'' vroeg Ryu met een scherpe stem en blik aan Atreyu.

Ariana liet zijn wang los, en ze draait zich dan heel even om. Ze schrok van het zwaard, en ze
wist even niet wat er aan de hand as. Ze ging dichter bij Atreyu staan, en ze keek wat angstig
naar het zwaard van de man. Ze slikte heel even, waarna ze dan haar ogen even op Atreyu
richt. De draak in haar werd alweer wat actiever, en ze schrikt heel even. Ze luisterde naar
hen beide, en ze zorgde dan dat Atreyu zijn zwaard naar beneden deed. "Ik denk dat ik maar
eens ga." Zei Ariana dan met hangende oortjes, en ze hoopte niet dat ze dachten dat ze hem
zou aanvallen. Nee, ze zou nooit van haar leven Atreyu aanvallen, en anders zou ze dan wel
zich laten vangen door degene die haar willen doden. Ze schud heel even met haar hoofd, en
ze gaf Atreyu een kus op de wang. Daarna sprong ze over de rand naar beneden, en ze dook
zo het water in. Daar voelde ze plots de draak het overnemen, en ze liet het gewoon doen.
Plots kwam Iflimur tevoorschijn vanuit het water, en juist op de plek waar Ariana naar
beneden was gedoken. Hij klapte met zijn vleugels, waarna hij dan heel even naar Atreyu
keek. Je kon als je goed keek een traan van Ariana zien, en de draak vloog dan weg naar
het land.

Atreyu draaide zich met een ruk om toen Ariana over boord sprong. Hij liet zijn zwaard hangen en keek naar beneden. Ineens kwam een draak naar boven. Atreyu keek er verbaasd naar en zag toen de traan die afkomstig was van Ariana. ''Ariana..'' zei hij zacht. Atreyu deed zijn zwaard terug in de riem en rende naar de rand toe. Hij wou naar beneden springen maar werdt tegen gehouden. ''ben je gek geworden, waarom volg je haar? Ze is een wezen dat je zal verraden'' zei Ryu en keek hem strak aan. Atreyu keek hem scherp aan en duwde hem weg. ''het is jou fout dat dit gebeurd is'' zei hij tegen hem en keek toen naar het water onder zich. Hij sprong ineens naar beneden en kwam met een plons in het water. Hij kwam snel weer boven en zwom zo snel als hij kon naar het strand toe. Toen hij zand onder zijn voeten voelde keek hij naar de lucht. Hij zag de draak vliegen en zuchtte diep.

Iflimur liet een brul horen dat men van ver al kon horen, en hij landde dan neer op het
strand. Daar keek hij eerst heel even rond, en zag die man van net weer. Hij wist dat het
iemand was dat Ariana wilde vangen, en dus liet hij zijn ijsvlammen naar de man gaan. Deze
werd meteen van ijs, en hij ging er met gemak opstaan. Plots zag hij Atreyu afkomen, en hij
keek hem verbaasd aan. Dan schud hij heel even zijn hoofd, en hij merkte dat Ariana er
triest bij zat inzich. Nog steeds keek hij naar de jongen, en hij hield gelijk ook de omgeving in
de gaten voor nog meer gevaar.