Nikske doen

Atreyu sloeg zijn armen om haar heen. ''gelukkig was het maar een nachtmerrie dan'' zei hij zacht en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Hij voelde hoe ze zich dicht tegen hem aan drukte. Hij ging met een hand door haar haar en zuchtte even diep. Hij hoopte dat hij niet al te lang zou weg zijn, waar hij nog meer voor vreesde was of hij hier ooit nog wel terug kwam. Gelukkig hadden ze morgen en morgenavond ook nog om bij elkaar te zijn.

Ariana bleef gewoon tegen hem staan, en ze begon het wel wat frisjes te krijgen. Toch liet
ze dat niet merken, en ze luistert naar zijn woorden. Dan kijkt ze hem even in de ogen aan
terwijl ze haar tranen wegveegt. Natuurlijk keek ze ook even naar boven of die ene man er
niet zat, maar ze zag hem niet zitten dus daar was ze wel blij om. Het enige waar ze nu even
aan dacht was hoe ze zonder hem zou moeten leven op het land, en ze kijkt dan wat naar
de grond. Ze wilde niet zonder hem leven, maar meegaan durfde ze niet echt vragen noch
dat ze het niet durfde. Ze heeft al heel haar leven op het land gewoond, hoewel ze het liefste
daar niet meer zit zodat ze niet meer achterna gezeten word. Haar staart en oortjes gingen
wat in beweging, en ze legt haar hoofd tegen zijn borst aan.

Atreyu ging wat naar achteren zodat hij tegen de rand aan leunde en trok Ariana ook weer dicht naar zich toe. Hij gaf haar kus op haar mond en keek haar aan. En glimlachtte lichtjes. ''het komt wel goed.. ik zal mijn vader vragen of je mee mag met ons'' zei hij met een flauw glimlachje. Hij was er namelijk niet zo zeker van of het wel van zijn vader zou mogen.

Ariana voelde de kus, en ze gaf hem er eentje terug. Dan hoorde ze plots zijn woorden, en
haar oortjes stonden recht naar voren. Om eerlijk te zijn wilde ze het heel graag, maar ze
wist dat het misschien niet zou mogen. Hoe dan ook wat het antwoord van zijn vader nu ook
mag zijn ze zal zich er wel bij neerleggen, en weer naar het land gaan als het niet mag.
"Meen je dat echt?" Vroeg Ariana dan aan hem, en ze gaf hem weer een kus op de mond.
Dit keer liet ze de kus wat langer duren, en ze had haar armen om zijn hals heen geslagen.

Atreyu zoende met haar mee en stopte toen even. Hij keek haar aan terwijl hij zijn voorhoofd tegen het hare had. ''natuurlijk meen ik dat, ik zal niet zonder jou weg gaan'' zei hij en glimlachtte. Hij zoende haar toen weer verder en sloot zijn ogen even.

Ariana merkte dat hij even stopte, en ze luisterde naar zijn woorden. Ze hoopte diep van
binnen dat het mocht, maar ze zou het wel zien. Dan voelde ze zijn lippen weer op de hare,
en ze zoende weer mee. Ook zij sloot haar ogen, en ze legt terwijl haar hand op zijn borst,
waarna ze daar even zachtjes begint te strelen.

Atreyu voelde haar vingers zachtjes strelend over zijn borst. Hij zoende mee en stopte toen weer even. Hij hield zijn lippen nog vlak bij de hare. ''als mijn vader weigerd om jou mee te nemen dan zal ik ook niet gaan, ik ben dan een pirate en ik zal het schip moeten overnemen. Maar als ik het schip en de zee moet verlaten vanwege jou dan heb ik dat er zeker voor over'' zei hij zachtjes. Zijn blik was serieus en wat hij had gezegt meende hij ook echt.

Ariana kijkt hem in de ogen aan, en ze luisterde dan naar zijn woorden. Ze moest plots even
blozen om zijn woorden, en ze wist even niet wat zeggen. "Maar ga je dan niet in problemen
geraken? Ik bedoel ik kan ook je opzoeken door over de oceaan te vliegen." Zei Ariana dan
ookal wilde ze zelf ook niet zonder hem, en ze streelde hem nog steeds op zijn borst. "Ik
hou zoveel van je Atreyu, dat ik mijn leven voor je zal opgeven in tijden van nood." Voegde
ze er dan nog even achter, en ook zij meende deze woorden die ze erbij gevoegd had.

Atreyu luisterde naar haar en zuchtte diep. ''dat kan ja, maar dan nog, we reizen echt heel ver en ik wil je gewoon voor altijd bij me hebben..'' zei hij zacht. Hij gaf nog een kus op haar hoofd en keek toen even omhoog naar de sterren. Zijn ogen glinsterde lichtjes door de maan die vel scheen en zijn haar wapperde zachtjes mee met de wind die er was.

Ariana luisterde naar zijn woorden, en ze glimlacht heel even kort. Ze wilde maar al te graag
voor altijd bij hem blijven, maar toch moest ze nog altijd uitkijken voor gevaren. Hoewel ze
nu wat bescherming heeft, en ze dichtbij hem zou kunnen zijn. Toch is het nog gevaarlijk
voor zowel haar als hem, want ze weet dat degene die haar willen er alles voor zullen doen
om haar te pakken te kunnen krijgen. Dan schud ze heel even haar hoofd, en ze geeft wat
kusjes op zijn borst. "Ik ben blij dat ik bij jou ben, en ik wil je nooit meer kwijt." Zei
Ariana dan zacht tegen hem, en ze gaat dan wat op de rand van het schip zitten. Voor
kort moest ze even geeuwen, en ze kijkt hem lief aan.

''ik wil jou ook niet kwijt hoor, zeker niet'' zei hij en glimlachtte flauwtjes naar haar. Hij zag toen dat ze geeuwde en grinnikte. ''ben je moe'' vroeg hij en ging voor haar staan. Hij sloeg zijn armen om haar heen terwijl zij nog steeds op de rand zat. Hij keek haar aan en gaf haar een kus. Ze waren nu teminste echt alleen, want hij wist wel zeker dat Ryu nu lag te pitten.

Ariana kijkt hem lief aan, en ze hoorde dan zijn vraag. "Een beetje." Zei Ariana dan zachtjes,
en ze merkte dat hij dichter kwam. Ze glimlachte naar hem, en ze gaf een kus terug aan
hem. Haar hart + lichaam was voor hem, en dat zal ze dan ook laten merken. Rustig trok ze
hem wat dichter tegen hem aan, en ze zoende nu iets langers met hem.