Het huisje van Zélie

Hij legde zijn hand toen op haar hoofd en speelde met haar haar. Hij voelde opeens een innerlijke connectie die zei ook zou voelen. Hij kuste vurig door en opende zijn ogen heel even en sloot ze weer. De kus kon nog eeuwen duren.

Zélie voelde het ook en kustte door.Ze genoot en hield haar ogen gesloten.Ze keek even en zag jongens kijken en grijnsde.Ze sloot haar ogen weer en wreef nog rustig over zijn borst.Ze genoot ervan

Door de warmte in zijn rug had hij nu wat pijn aan zijn rug. Hij maakte opeens een draai en nu lag Zélie op hem. Hij kuste door en stope niet meer tenzij ze zelf stopte. Hij sloot zijn armen om haar heen.

Zélie schrok even en grijnsde.Ze kustte verder.Ze wreef over zijn arm en voelde zijn armen.Ze grijnsde en sloot opnieuw haar ogen.Ze deed rustig verder en genoot zoals ze nog nooit genoten had

Hij deed ook gewoon door en streelde over haar armen. Zijn handen waren zacht en warm. Hij streelde door en kuste ook door. Toen opende hij zijn ogen en keek haar al kussend aan. Niets kon dit moment nu nog verpesten.

Zélie had haar ogen nog gesloten,ze kustte verder.Ze genoot en zou echt neit stoppen.Ze kustte hevig en voelde zijn warme zachte handen.Ze wreef er zacht over en kustte verder.Ze hoorde wel wat amar toch deed ze door

Hij kuste ook gewoon door tot hij door had dat er iemand achter hem stond en hem naar boven trok. Iemand had Zelman nu vast. "Laat me is los"zei Zelman tegen de man die de vader ofzo van Nikki leek te zijn. Hij trok maar kwam niet los.

Zélie schrok en keek op.Ze ging recht zitten en trok haar rokje recht."hee laat hem los!!!!" riep ze kwaad.Ze keek even naar Zelman en dan weer naar de man.Ze herkende hem en zcuhtte."jij weer" ze keek hem aan."je meot eens van jongens afblijven! wees neit jaloers!"

"Voor de tweede keer laat me nu los of ik ga wat moeten doen ,wat ik best leuk vind"zei hij tegen de man. Hij grijnsde even waardoor zijn tanden lichtjes zichtbaar werden voor de man. Hij keek hem kwaad aan en knipperde met zijn ogen.

Zélie zag niet wat Zelman deed maar bleef liggen.Ze zuchtte en keek de man aan."laat nou los" De man keek kwaad en hield hem vast,hij schudde zijn hoofd.

Hij werd nu echt kwaad en gaf een kniestoot in de man zijn middel. De man moest in elkaar zakken. Het was een harde stoot dus. Hij keek de man kwaad aan en keek even naar Zélie.

Zélie zuchtte en keek naar Zelman,ze keek dan naar de man.Ze vond het neit fijn meer.De man zakte in.Hij pakte Zelmans been en trok hem onderuit

Zelman krabbelde direct weer overeind. Hij nam de man op met een onvoorstelbare kracht. Hij keek even naar Zélie en toen naar de man zijn nek. Hij zette zijn tanden in de man zijn nek en dronk wat bloed. Toen liet hij los en zuchte even. Nu zou Zélie hem nooit meer willen zien dat wist hij.

Zélie schrok en keek toe,wat nou? Is hij...? Ze slikte en keek hem aan.Ze zweeg en keek naar de man die bloedend op de grond viel.Ze stond snel recht en ging achter de ligstoel staan.Ze keek naar de man en dan naar Zelman.

Zelman keek naar de grond en zuchte. Toen liep hij voorbij Zélie en liep door met trage passen zodat hij nog kon worden tegen gehouden. Hij keek haar nog even aan en zuchte. De connectie was iets wat hun verbond maar waarschijnlijk bij deze niet.

Zélie zweeg en keek hem aan.Een vampier...ze slikte even en keek even naar de man,die bewoog neit meer.Ze keek er de hele tijd naar en slikte.Ze trok haar topje recht en keek even naar Zelman.Ze durfde neits te doen

"Ik bijt aleen als het nodig is"zei hij nog. Hij zuchte iets hield hem hier maar stoote hem ook af. Hij zou Zélie nooit ijten als ze het niet wilde nee zo was hij niet. Hij wreef even over zijn schouder en keek haar nog een keer aan.

Zélie keek hem aan en zuchtte.Ze wist het neit goed."ik zie je wel weer,ik moet even nadenken,sorry" zei ze en ze rende weg.Ze rende egrens heen om na te denken.Ze wilde nadenken over een vampier enz

Hij zuchte en verdween zonder om te kijken. Hij had zijn kansen verpest nu dat wist hij. Hij was verdwenen in en rook van sigaretten.