Serina kwam op het schoolplein aan.
ze zuchte diep en zag niemand.
ze ging maar op een bankje zitten.
ze sloeg haar benen over elkaar en gooide haar haar naar achter.
ze keek rond en voelde zich eenzaam.
ze geeuwde even en keek naar de grond.
je hoorde de blaadjes ritselen van de bomen.
dat kwam natuurlijk door de wind.
wat zand stoof op en Serina moest hoesten ervan.
ze zuchte nog een keer diep en keek maar nog steeds naar de grond.
"waarom is het zo saai???" ze zuchte diep.
even later keek Serina rond en zag nog steeds niemand....