De nieuweling...

Daar stond ze dan, tussen al die rondlopende mensen.
Ze wisten allemaal zo goed waar ze heen moesten.
Waarom stonden ze niet gewoon even stil om te wachten tot er gewoon iets aankwam?
Hania keek om zich heen, ze was verloren gelopen en wilde de weg vragen maar elke keer als ze iets vroeg kreeg ze het antwoord: 'ik heb nu geen tijd'
Hania zuchte en deed een haarlok achter haar oor.
Ze ging naar pleintje toe dat daar stond.
Eindelijk, een beetje groen. dacht ze tevreden en ging op de rugleuning van het bankje zitten.
Met haar handen ondersteunde ze haar hoofd en keek ze afwezig voor zich uit.